[Adamir]

*Kroki, cisza, znowu kroki. Elf uwielbiał te zabawy. W ciemności, przez tajemniczy budynek podążał, aż coś poczuł. Dziwną energię, emanującą przy jego lewej ręce. Jeden krok, a po chwili stał już w labiryncie* Sprytne... Szukajcie a znajdziecie *szepnął pod nosem, po czym absolutnie pewnie rzekł* Witam serdecznie *zrobił jeszcze krok dla pewności, po czym czekał cierpliwie, aż ktoś mu odpowie*

[Darkon]

...Czasami lepiej nie jest znaleźć...*gruby basowy głos odpowiedział mu gdzieś z mroku wszystko wokoło tłamszącego swoją nieprzeniknioną aurą.Czyżby sama Ciemność usłyszała jego nawoływania i zechciała na nie odpowiedzieć?Dwoje szkarłatnych,zimnych oczu o pionowej czarnej źrenicy zapaliło się tuż przed elfem..Oczy które zdawały sie wnikać na samo dno duszy i penetrować jaw poszukiwaniach ukrytych lęków i fobii..niczym oczy demona który żywi się przerażeniem ofiar które za chwilę zabije*.Skąd sie tu wziąłeś?

[Adamir]

Na pewno nie z żadnego kąta... *odparł elf, nie okazując żadnych śladów przerażenia, zaskoczenia, czy stresu. Był po prostu obojętny.* Pewien przemiły krwiopijca mnie tu przysłał... Avery się zwał...

[Darkon]

Hmmm....Avery....*Przez chwilę trwała cisza od strony ciemności .Tylko oczyska lustrowały przybysza ale czy uważnie ,czy obojętnie..Trudno określić.W gadzich ślepiach trudno dostrzec cokolwiek, a już na pewno nie zainteresowanie kimś*Więc...co cię tu sprowadza robaku ,w te paskudne ,zimne Trzewia Ziemi?....*głos zaś wydawał się znudzony.Dobrym porównaniem byłoby określenie go głosem starego biurokraty*

[Adamir]

Co mnie tu sprowadza? Ciekawość, ot co. *rzekł,  przyglądając się oczom rozmówcy, prawie jakby chciał z nich coś wyczytać*

[Darkon]

I po to tylko zagłębiłeś się w te korytarze ,bo byłeś ciekaw jak tu jest?.*Jedyne co teraz można było z nich wyczytać to chyba chłód duszy ich posiadacza...o ile takową miał *

[Adamir]

Prędzej ciekaw tego, co możecie mi Wy dać, a co ja mogę Wam... *elf odpowiedział sucho, lekko "luzując" swój wzrok*

[Darkon]

My dajemy możliwości...*oczy zniknęły...czyżby ich posiadacz na chwilę je przymrużył?*A możliwości są czymś bezcennym dla każdego,kto umie z nich korzystać...*Teraz nie było nawet punktu odniesienia..sam głos..głos w mroku spowijającym kazamaty tego labiryntu...*A ty? Co ty masz takiego,co my chcielibyśmy mieć co?*oczy znowu zapłonęły ..tym razem o krok...dwa bliżej...może nawet za blisko?*

[Adamir]

Słowo, a raczej ich kilka *elf znów wbił w niego wzrok* Potrafię manipulować i to dość dobrze... Rozgryzam innych i wykorzystuję ich wady przeciwko nim... To ma dość uniwersalne zastosowania, czyż nie?

[Darkon]

Owszem....*burknął*Ale to miecz obusieczny...Skąd mamy mieć pewność ,że nie spróbujesz zmanipulować kogoś z nas..mieczu?

[Adamir]

Bo to by mi się nie opłacało. *elf uśmiechnął się tajemniczo* W pewnym momencie, straciłbym panowanie nad sytuacją i musiałbym walczyć na dwa fronty, co nie miałoby sensu. Nie chciałbym uciekać przed cudzą furią...

[Darkon]

A więc boisz się reakcji innych na twoje nieudane plany?Obawiasz się skutków swoich manipulacji..jeżeli tylko nie pójdą po twojej myśli?*oczy znowu zniknęły  tonąc w ciemności*

[Adamir]

Nie tyle obawiam się, po prostu wolę się nie przemęczać... *odpowiedział, nadal uśmiechając się* Bo zawsze, można wymyślić coś nowego...

[Darkon]

Więc jesteś leniwy?Wolisz iść na łatwiznę ,mimo iż znasz sposób na całkowite załatwienie sprawy i wyciśnięcie z niej jeszcze więcej profitów dla nas?*głos nadal dobiegał z mroku..samego mroku który zdawał się ukrywać ciągły ruch ,poruszenie..coś co czai się w nim jakby czekając na nieostrożny krok..*

[Adamir]

Mości panie, tego nie powiedziałem... *elf rzekł patrząc prosto w ciemność* Po prostu, chcę zdobyć jak najwięcej przy jak najmniejszym wysiłku... Ale jeśli trzeba, zawsze kończę sprawę.